Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Poniżej linki do pamiętnika Wojciecha Jekiełka (w różnych formatach):
https://www.dropbox.com/sh/erf94v8uz8j9 ... SIhDa?dl=0

Pamiętnik został przepisany przez prawnuka autora, oto komentarz zamieszczony do pamiętnika:
"Pradziadek urodził się w 1887 roku, opisał tu emigrację w niemczech, realia kapitalistycznej ameryki z początku XX wieku (jest co nieco o Henrym Fordzie u którego pracował jego brat), walki na frontach I wojny światowej, II wojna światowa - wysiedlenia i życie kilka kilometrów od niemieckiego obozu Auschwitz-Birkenau.
Ciekawe jest to, że przełom XIX i XX wieku, widziany oczami zwykłego, biednego człowieka ze wsi, odstaje nieco od naszego wyobrażenia o tamtym okresie dziejów, oraz to, że niezwykle wiele z jego spostrzeżeń o Polsce i Polakach jest aktualne aż do dziś, po tych stu latach."

Pozdrawiam
Piotr

Bardzo ciekawa lektura. Zerknęłam na szybko, ale już widzę, że nie jedną chwilę spędzę nad tym pamiętnikiem.

_________________
Z pozdrowieniami Małgorzata Żywicka

Nie ma chyba lepszej lektury niż prawdziwe pamiętniki jeżeli naprawdę chcemy poznać i zrozumieć naszych przodków - ich mentalność i rzeczywistość widzianą ich oczami.

Wydaje mi się że pamiętniki dają zupełnie inny punkt odniesienia, skłaniając do zastanowienia, są antidotum dla wyczytanej w bardziej 'naukowych' publikacjach gotowych interpretacji historii.
Bo bez względu kto naprawdę pierwszy powiedział: 'historię piszą zwycięzcy' miał niestety rację...

Piotrowi podziękowania za podesłanie. Dalsze należą się prawnukowi autora pamiętnika za to że 'mu się chciało' zamiast wystawić rękopis na wiodącym portalu aukcyjnym od złotówki
Sporo osób też już to doceniło, co cieszy:
http://www.wykop.pl/ramka/2897131/pamie ... ukonczony/

_________________
pozdrawiam, Tomek
Odoliński , Odaliński, Oduliński - jeżeli spotkasz się z tymi nazwiskami gdziekolwiek napisz do mnie koniecznie...

Przeczytałam ,polecam.
Będę jeszcze wielokrotnie go czytać.

_________________
pozdrawiam Grażyna
bugakg@gmail.com

"Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim''

Dzisiaj dopiero doczytałem pamiętnik do końca. Dobra lektura, z mnóstwem ciekawych przemyśleń i życiowych doświadczeń. W pewnym momencie trochę przypominała mi scenariusz "Jak rozpętałem ..", w innym zastanawiałem się, co by się znalazło w takim pamiętniku, gdyby któryś z pradziadków spisał podobne wspomnienia. Można sobie tylko wyobrazić na podstawie takich opisów, jak ciężkie to były czasy i jaką, pomimo wszystkich przeciwności losu, ludzie okazywali wolę walki o lepsze jutro. Polecam serdecznie.

Piotr